بیماری پارکینسون تصویر No Further a Mystery

بیماری پارکینسون تصویر No Further a Mystery

Blog Article

برای افرادی که مبتلا به پارکینسون تشخیص داده می شوند ، رژیم غذایی می تواند نقش مهمی در زندگی روزمره داشته باشد.

همچنین ، در این مرحله ، افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است دچار سردرگمی ، هذیان و توهم شوند.  این عوارض بیماری در مراحل بعدی نیز می تواند شروع شود.

در بیماران مبتلا به پارکینسون، عوارضی که تهدید کننده زندگی بیمار هستند افزایش می یابد، مانند موارد زیر:

فیزیوتراپی به دلیل جلوگیری از پیشرفت بیماری و ممانعت از محدودیت های عملکردی در درمان بسیار موثر خواهد بود.

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

اسید چرب امگا ۳، از تخریب و مرگ سلول ها و در نهایت، بیماری پارکینسون، پیشگیری می کند.

۱. عوارض جانبی داروها: برخی از داروهای خاص که برای درمان مشکلات روانی نظیر روان‌پریشی یا افسردگی مصرف می‌شوند، ممکن است موجب بُروز علائمی نظیر علائم بیماری پارکینسون شوند.

مرحله‌ی پیشرفته: برخی از افراد هیچ‌گاه به این مرحله نمی‌رسند. این حالت زمانی است که داروها دیگر اثری ندارند و ناتوانی‌های جدی پیش می‌آید. در این وضعیت، بیمار ممکن است دچار مشکلات زیر شود:

اگر علائمی داشته باشید، ممکن است فقط در یک طرف بدن شما باشند.

داروهای پارکینسون می توانند به طور موثری علائم را در این مرحله به حداقل برسانند و کاهش دهند.

افراد مبتلا به پارکینسون ؛ بیماری پارکینسون زنان به منظور پیشگیری از عدم فعالیت ، به ورزش کردن نیاز دارند. حرکت کردن ، حرکات کششی و ورزش کردن ؛ می تواند به پیشگیری از تاثیرات ثانویه از قبیل موارد زیر کمک کند :

آمبولی ریوی : انسداد شریان های است که خون را به ریه ها می رسانند. معمولا انسداد لخته خون مانع از رسیدن اکسیژن به بافت ریه خواهد شد.

 در این مرحله میانی ​​، ممکن است علائمی مانند موارد زیر داشته باشید:

البته چندین نوع جراحی و روش‌ های غیردارویی نیز برای درمان علائم این بیماری وجود دارد. تامین دوپامین مغز از اصلی ترین راه های درمان این بیماری می باشد. لذا توسط داروهایی است که در مغز تبدیل به دوپامین می‌شوند دوپامین مغز تامین می شود.